Vanmiddag rond een uur of twee ging de bel, ik dacht de postbode die inmiddels weet dat ik rond die tijd altijd thuis ben en het volgens mij hier beschouwd als een dependance.....voor de pakjes van de buren. Maar nee het was de postbode niet, het was een islamitische vrouw, niet al te best gekleed die mijn een boekje onder de neus duwde met daarin een kaartje van een kindje dat kanker zou hebben, en daarnaast een bladzij waar ik mijn giften op zou kunnen zetten....het kwam op mij niet echt betrouwbaar over, en ik heb dus nee gezegd, terwijl ik normaal echt een ziek kindje wel zou willen helpen, resultaat een hele boze blik van de dame in kwestie die zonder iets te zeggen me de rug toekeerde en weg liep, ik moet eerlijk zeggen dat ik hier best wel een beetje ziek van ben geweest, kind is een kind en ik ben ook moeder he....wat hadden jullie gedaan? Ik leef nog steeds in de veronderstelling dat Nederland een beschaafd land is en dat kinderen met een tumor in het normale systeem wel worden geholpen....of zit ik nu enorm fout en heb ik een wanhopige mama van mijn deur weggestuurd, ben er echt akelig van, bah....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten